De mooiste looproutes in Vlaanderen

De trajecten doorheen dit natuurgebied in Tessenderlo veroverden in 2024 zilver in de verkiezing van mooiste Vlaamse natuurloop. Op het kruispunt met Vlaams-Brabant en Antwerpen vormt Gerhagen samen met De Merodebossen een van de grootste aaneengesloten boscomplexen van Vlaanderen. Het is ook een officieel stiltegebied, dus laat die oortjes thuis en hijg in stilte. Al is het nooit helemaal rustig - daarvoor roffelt de zwarte specht te luid en ritselt het konijn te driftig. Wie voldoende puf in de longen heeft, loopt door naar Averbode voor een ijsje. Goed om weten: op de parking staat een omkleedhutje voor sporters.

Hoogtemeters maken in Vlaanderen? Dan moet je in Beringen zijn. Het profiel van deze looplussen ziet eruit als dat van een bergrit in de Ronde van Frankrijk. Beide lussen beginnen met een pittige klim van de kleine terril. Veel rust moeten je benen daarna niet verwachten, want even verderop wacht de grote terril. De uitzichten over het Limburgse mijnlandschap doen je de vermoeidheid vergeten. De lange lus breidt er nog een doortocht door de Stalse Bossen aan vast. Op het einde staat het aantal hoogtemeters respectievelijk op 230 of 330.

Trailrunners zullen smullen van het Turnhouts Vennengebied, een van de best bewaarde stukjes natte natuur in ons land. Drie lussen voeren je langs veenputten en doorheen open heide, over zandpaadjes door naaldbossen en via knuppelpaden over moerassig ven. Je deelt het landschap met grutto, wulp en blauwe kiekendief, met zonnedauw en gagelstruiken. Op kille ochtenden omhelst nevel het Zwartwater. Waarschuwing: draag loopschoenen die vuil en nat mogen worden. Hier loop je namelijk niet om PR’s te verbeteren, wel om even te vergeten wat een PR is.

Een verrassend stukje natuur, geprangd tussen de Nete en het Zeekanaal Brussel-Schelde. Door het Blaasveldbroek, ‘het Broek’ in de lokale volksmond, loop je vooral op zachte paden tussen broekbossen, rietvelden en een heleboel plassen. Een lang recht stuk leidt langs watersportbaan Hazewinkelmeer, hier kan je tempo maken. Kom op adem in een vogelkijkhut - en wie weet spot je wel een ijsvogel. Ook bevers en otters zijn hier actief. Bonus: de stilte, enkel onderbroken door kwakende kikkers en klapperende reigers. Bij zonsopgang of -ondergang extra sfeervol.

Je hebt bossen en Bossen. Het Meerdaalwoud verdient zo’n hoofdletter - een oerbos, gevormd na de laatste ijstijd en daarna nooit meer gekapt. De kortste lus houdt het goeddeels vlak, maar in de twee langere duiken enkele stevige hellingen plots op tussen de bomen. De Tomberg is er daar eentje van, een plek waar in de middeleeuwen recht gesproken werd. Verder jog je door dreven en langs wijngaarden - hier rijpt de Chardonnay Meerdael. En, naargelang het seizoen, voorbij witte bosanemonen, gele brem of purperen hei. Na al dat gehol laaf je je dorst aan de Minnebron - écht fris water, gefilterd door de natuur zelf.

Vogelspotten op trailschoenen? Daarvoor moet je in Bourgoyen-Ossenmeersen zijn, even buiten Gent. Probeer de zilverreigers niet op te schrikken - stokstijf in het riet - wanneer je voorbij davert. Hier jog je welhaast door een postkaart, zo idyllisch is dit natuurgebied. Officieel zijn dit wandelpaden - wees dus hoffelijk - maar ze lenen zich net zo goed tot een rondje lopen. Zin in meer? Via Komoot vind je uitbreidingen richting de Blaarmeersen, al dan niet met een doortocht op de Karel Sabbeberg, en de Watersportbaan.

Wie Kwaremont zegt, denkt aan zwoegende flandriens, kasseien en kuiten die de zuurtegraad van de betere geuze benadert. Maar de Panoramaroute kiest een ander pad: eentje dat je langs glooiende heuvels, charmante veldkapelletjes en vergezichten over de Vlaamse Ardennen brengt. Ook dit is in principe een wandelpad, maar geen beetje loper zal kunnen weerstaan aan deze bossen en klimmetjes. Ongeveer de helft van het traject is onverhard, maar ook op de passages over asfalt of kasseien moet je weinig verkeer verwachten - op een sporadische sakkerende wielertoerist na.

Brugge Die Scone? ’t Zal wel zien! Deze looproute ademt geschiedenis. De Vesten omsingelen Brugge met groen, een lommerrijke lus die vooral over onverharde paden passeert langs antieke windmolens en middeleeuwse stadspoorten. Hier hol je tussen bomen die al sinds mensenheugenis over de stad waken. Je hoeft niet per se bij het officiële nulpunt starten - op eender welk punt kan je inpikken. Om de 500 meter staat er een afstandspaaltje. Op warme dagen neem je onderweg een gulzige slok water bij zeven drinkfonteintjes.

Brons in de verkiezing van mooiste Vlaamse natuurloop van 2024, maar puur goud voor wie afwisseling zoekt. In De Panne lopen zes lussen door duinen, bossen en polders. Elke lus kreeg een eigen kleur én karakter. Zo doorkruist de groene lus de Oosthoekduinen, een zeldzaam intact gebleven overgang tussen duin en polder. De blauwe lus kronkelt over paadjes door het Calmeynbos, terwijl de rode lus je diep het Westhoekreservaat instuurt, het oudste aaneengesloten duingebied van onze kust. De groen-blauw-rode combinatie klokt af op 16,8 km, de langste officiële natuurloop van Vlaanderen. Klaar voor wind in je haren, zand in je sokken?