Een wereldreis. Dat was het oorspronkelijke plan van Kaatje en Tim. Een tijdelijke ontsnapping uit het overvolle leven in België, waar hobby’s en sociale verplichtingen elkaar in hoog tempo opvolgden. “We werden geleefd,” vertelt Kaatje. “Spoiler alert: we zijn nooit op wereldreis vertrokken.” In plaats daarvan maakte het gezin een nog radicalere keuze.
Tijdens een roadtrip door Zweden met de tent in 2019 ontstond ergens aan een kampvuur het idee: ‘als we nu eens verhuizen?’ Amper elf maanden later ruilden ze het Oost-Vlaamse Hamme in voor het bosrijke Zweden.
Tim speelde rugby in België, en via een Zweedse teamgenoot hoorden ze over een internationale school in Falun die een wetenschapsleerkracht zocht. “Dat werd ons vertrekpunt. En waar wij met vijf zijn, is onze thuis.”
Ze wonen er in Furudal, een gehucht met 400 inwoners, omringd door bossen en meren. Ze delen hun tuin met drie alpaca's, konijnen, kippen, honden en katten. “We zitten hier echt in het groen en helemaal afgelegen.” Voor Kaatje voelt Zweden aan als het Europese Canada: “Die rust, die ruimte... tijdens onze reis viel dat puzzelstukje op zijn plaats. Dit is exact wat we zochten.”
“Samen buiten actief zijn, creëert een diepe verbondenheid”
Kaatje
“In Zweden hebben we op sportief vlak twee seizoenen: winter en zomer”, vertelt Kaatje. Maar binnenblijven? Nee hoor. “Er is geen slecht weer, alleen slechte kleding,” lacht ze. Met warme jassen, stevige laarzen en een flinke dosis enthousiasme leven ze elk seizoen buiten. “In de winter gaan we sneeuw scheppen, schaatsen op het meer, langlaufen, wandelen met kampvuurpauzes…” Zelfs bij -30°C zijn ze buiten te vinden.
Zodra de sneeuw verdwijnt, trekken ze al lopend, fietsend of hikkend de natuur in. Vaak met z’n allen. Want ook de kinderen zijn mee in het verhaal. “Ze fietsen mee terwijl wij lopen, of we wandelen samen. Die samenhorigheid, dat is onbetaalbaar.” Buiten zijn staat gelijk aan het hoofd leegmaken, vindt Kaatje. “Ik heb dat nodig. Ik ben de overenthousiaste sportleerkracht en moet soms letterlijk even gaan lopen en buiten zijn.”
Vorige zomer wandelden ze de GR20 in Corsica - alle vijf samen. “Welke gesprekken ik met mijn tienerdochter voerde tijdens het wandelen, dat is gewoon machtig! Met mijn puber van 12 jaar die diepere connectie maken - dat is urenlange quality time waar je anders niet aan toekomt.”
Grote avonturen beleven ze dus zeker. Maar het gezin leeft ook van de kleine momenten. “Een microavontuur hoef je niet ver te zoeken”, vertelt Kaatje enthousiast. “Onlangs nog: Tim had een riviertje op de kaart ontdekt, amper een kwartier rijden hiervandaan. We zijn dat gaan verkennen, wandelden een eindje tot aan een open vlakte aan het water. Wat volgde was een perfecte dag: picknicken, keien laten stuiteren op de rivier, stenen schilderen en relaxen in de hangmat. “Zaliger wordt het niet. Het hoeft niet altijd groots te zijn.”
Wat buitenzijn met hun gezin doet? “Het creëert een enorme verbondenheid. Die samenhorigheid, die connectie groeit eruit. Gisteren hebben we een kampvuur aangestoken in de tuin en er vlees op geroosterd - gewoon buiten met ons vijf van het moment genieten en even vertragen. Dat is friluftsliv.”
Op hun boerderijtje wonen naast Kaatje en haar gezin ook drie alpaca’s, en die spelen een bijzondere rol. “We laten mensen met hen wandelen. Dat dwingt tot vertragen. De dieren wandelen langzaam en je komt vanzelf in het moment terecht.”
Wat begon als een idee groeide uit tot een missie: anderen helpen verbinden met de natuur. “Het mooiste moment? Een jongen met een zware handicap die op het einde zélf met de alpaca wandelde. Zijn oma was zielsgelukkig dat ze eindelijk een activiteit had gevonden die ze samen met haar kleinzoon kon doen.”
Hoe breng je die Scandinavische liefde voor het buitenleven naar België? Kaatje deelt praktische tips:
1. Ga buiten, ook als het regent: "Kleed je goed aan en laat het weer je plannen niet bepalen.
2. Zoek het niet te groots: “Een kampvuurtje in de tuin, of een wandeling met een spelelement – dat is al magie. Verstop bijvoorbeeld kleine voorwerpen in een park of bos en laat je kinderen zoeken. Het draait om creativiteit, niet om kilometers.”
3. Laat je kinderen mee verantwoordelijkheid nemen. “Tijdens hikes dragen onze kinderen hun eigen rugzak. Zo worden het écht hun avonturen.”
4. Bouw wandeltochten op: “We hebben de GR20, een uitdagende route in Corsica, met onze kinderen gewandeld. Dat hebben we opgebouwd, van dagtochten tot tweedaagse, zodat ze er helemaal klaar voor waren en het avontuur haalbaar was.”
5. Vertraag bewust. “Combineer een uitstap met een fika: even samen zitten met een lekker gebakje, en tijd nemen voor elkaar.”