Proef van het avontuur met Explore-Share

Dat opzet sprak ook Guillaume Desclée aan. Guillaume gaat vaak op pad met zijn neefje, die nu veertien jaar oud is. Zo zijn ze al eens op surftrip gegaan met z´n tweetjes.

Maar veertien jaar is ook de leeftijd waarop jongeren vaak verslingerd raken aan het beeldscherm. “Ik wilde hem van het scherm wegtrekken”, zegt Guillaume. “Daarom ging ik op zoek naar een leuke ervaring voor ons beiden.”

Guillaume zag op de website van A.S.Adventure een link naar Explore-Share.com. “Ik zat een beetje in een moeilijke situatie. Enerzijds moest ik rekening houden met mijn veertienjarige neef, die je niet zomaar blootstelt aan gevaar,” vertelt hij. “Maar anderzijds moest ik ook opletten voor mezelf.”

Dat laatste zegt Guillaume niet zomaar: een tijdje terug kreeg Guillaume een hersenbloeding. De dokters gingen er zelfs van uit dat hij het niet zou overleven, maar Guillaume knokte zich er toch doorheen. “Al moet ik het nu soms wel wat rustiger doen.”

Guillaume besloot zijn licht op te steken bij de mensen van Explore Share met de vraag welke trip geschikt zou zijn voor hem en zijn neef, waarbij hij hun situatie aan hen voorlegde.

“Zij kwamen op de proppen met Aiguille du Tour, dicht bij de Mont Blanc. Het is een goede combinatie tussen een wat makkelijkere trektocht met een kennismaking van moeilijkere technieken.”

Er worden heel wat speciale technieken gebruikt tijdens de tocht. “Bijvoorbeeld met andere mensen aan een lijn stappen, dat moet allemaal zeer gecoördineerd gebeuren.” Iets nieuws voor Guillaume en zijn neef, voor wie de Aiguille du Tour meteen ook een eerste kennismaking was met mountaineering.

Dankzij de gids bleek het allemaal niet onoverkomelijk. “Onze gids Julia deed het wonderbaarlijk. Ze leerde ons bijvoorbeeld stappen met stijgijzers, of over het ijs wandelen.”

Maar ook gewoon wandelen in deze omgeving moet haast wel een effect hebben op een mens, en dat merkten Guillaume en zijn neef aan den lijve. “Tijdens de trek werd er niet veel gesproken”, vertelt hij enthousiast.

“We zagen de zon opkomen boven de Mont Blanc, je bent omringd door een sneeuwlandschap. Dan wordt zo’n trip al snel een moment van meditatie.” En net die ervaring wilde hij geven aan zijn neef. “Je krijgt de tijd om na te denken over wie je bent en over wat je in je leven doet.” 

“We trokken eropuit met een groep, en ook dat heeft een effect: al snel ontstaat er iets wat je als een collectief gevoel kan omschrijven. We moesten samen de top bereiken”, vertelt Guillaume. “Maar 100 meter voor de top ging het mis bij mij. Ik kreeg hoofdpijn en besloot terug te keren naar de slaapplaats.”

Niet de meest evidente beslissing met de top zo vlakbij, maar wel de juiste. “Veiligheid staat voorop en bovendien is het niet de eindbestemming die telt, maar wel de weg ernaartoe”.